Bas is eigenaar van generatie Bèta, een hands-on adviesbureau dat belangrijke thema’s versnelt door open samenwerking. Denk bijvoorbeeld aan duurzaamheidsprojecten waar scholen, gemeentes, maar ook groepen ondernemers ineens samen moeten gaan werken. Bas heeft veel ervaring met samenwerken en is van daaruit een jaar geleden zijn eigen onderneming gestart: Generatie Bèta.
Wij hebben het over de reis die die heeft gemaakt, de struggle tussen de droom waarmaken en de schoorsteen laten roken, zijn mening over part-time ondernemen en hoe hij het aankomende jaar aan de slag gaat met zijn online zichtbaarheid. Natuurlijk vertelt hij ook wat je in ieder geval moet doen zodra je start met een open samenwerking.
Ik ben wel heel nieuwsgierig. Jij hebt een aardige reis gemaakt weet ik afgelopen jaar, die hebben we ook deels samen mogen maken. Wat is jouw drive? Wat is hetgeen waardoor jij denkt dit is waarom ik dit ben gaan doen?
Ik heb de afgelopen 20 jaar ervaring op gedaan als militair leidinggevende en de afgelopen jaren als adviseur voor commerciële bedrijven. Ook voor de overheid. En daar was altijd en zeker de afgelopen 10 jaar een beetje een zeurend stemmetje. Dat ik dacht van ja, ik voel dat er iets nodig is en dat ik iets kan en dat ik iets wil, maar ik kwam daar eigenlijk niet verder mee.
Het afgelopen jaar heb ik eigenlijk de, ik zou bijna willen zeggen, de moed gehad om, nou, laat ik eens kijken als ik nou een blanco vel creëer. Wat is dat dan? En kan ik dat dan dan concreet maken? Dat ben ik eigenlijk aangegaan het afgelopen jaar.
Als je naar Generatie Bèta gaat kijken, wat is die stip op de horizon? Waarvan zeg je: dit moet, dit moet er zijn? Dit moet er komen?
Eigenlijk wil ik niet aan de kar trekken, maar wil ik degene zijn die de samenwerking zelfstandig maakt. Dus ik heb niet de ambitie om een bureau neer te zetten, zoals je dat misschien op verschillende plekken kent. Ik vind dat Generatie Bèta ook een open samenwerking moet zijn wat meer een genetwerkte structuur kent.
Ik wil de visie neerzetten. Ik wil het idee laden en dan wil ik doen waar ik heel erg goed in ben en dat is partijen verbinden. En zorgen dat we met weinig inspanning elkaar vinden en tot resultaat komen. Maar er zijn heel veel mensen die beter zijn in specialistische onderdelen van dat idee en laten we vooral elkaar daarin vinden.
Wat zijn dingen die jij het aankomende jaar wil gaan doen om daar te komen?
Ik ben op dit moment echt druk bezig met het maken van mijn website. Dat is ook een levend document. Maar ik wil vanuit daaruit ook mijn online zichtbaarheid versterken, dus dat zijn echt twee belangrijke thema’s. Ik wil ook bouwen aan een kwalitatief netwerk. Het gaat gewoon heel veel om praten. Met elkaar van gedachten wisselen om dat idee fijn te scherpen.
Plat gezegd, ik heb een lange termijn doel en een korte termijn doel en het korte termijn doel is ook gewoon zorgen dat de financiële angel eruit is. Dus dat de kosten gedekt zijn en je je ding kunt doen. En dat doe ik door ook interim werk ernaast te doen. En met nadrukkelijke voorkeur interimwerk wat gewoon volledig past binnen dat idee van Generatie Bèta. Dat is mijn korte termijn plan om de schoorsteen te laten roken. Maar ik wil dus ook het idee gewoon verder uitwerken en aanscherpen.
Ik vind twee dingen heel mooi die je hierin zegt. Want enerzijds, ik weet dat jij al wel gewoon bezig bent. En je zegt eigenlijk ben ik nu pas mijn website gaan bouwen. Dat vind ik heel erg tof, omdat je vaak ziet dat het eerste wat mensen gaan doen is die website bouwen. Daar wordt dan bloed, zweet en tranen in gestoken. Vervolgens is dat iets en gaan zij een jaar aan de slag. En dan blijkt dat toch net niet helemaal te kloppen, waardoor heel die website weer op zijn kop moet.
En wat jij nu zegt, eigenlijk heb jij het andersom gedaan. Dus jij bent al gestart. Jij hebt geleerd. Jij hebt gepivot. En inmiddels weet je van oké, dit is echt wat het moet zijn en nu ga ik mijn website daarop maken. Als levend document.
De term die in mij op komt is dat, innovatie is ook, in het Duits zeggen ze Neue Kombinationen. Dus het maken van nieuwe combinaties. Ik denk dat ik in het afgelopen jaar met name ook terug heb gekeken naar de afgelopen 20 jaar: wat heb ik geleerd uit mijn militaire tijd? Wat heb ik geleerd uit vrijwilligerswerk? Wat heb ik geleerd uit de adviesjaren?
Ik heb die puzzelstukjes bij elkaar gelegd en eigenlijk naar voren gekeken. Van ja, waar geloof ik nou in en wat vind ik dat nou nodig is. Het afgelopen jaar heb ik zonder website best veel betaalde opdrachten gedaan. Van opdrachten die echt verrassend gaaf waren en anderen die het tegenovergestelde waren. Maar daardoor kan ik nu wel heel goed zeggen welke elementen vanuit mijn ervaring passen hier nu bij.
“Als ik een jaar geleden een website had gemaakt, had het echt nergens op geslagen.”
Welke ervaring past nou, kan ik gebruiken? Wat is nou mijn visie? Hoe kan ik die in elkaar klikken? Dus ja, dat jaar heeft mij onwijs geholpen. Dat jaar doen was echt onwijs waardevol. Als ik een jaar geleden een website had gemaakt had het echt nergens op geslagen. Dan was ik nu weer met een website bezig.
Ja precies. Dat is wat er veel gebeurt en wat ik ook zo interessant vind is dat je gewoon.. soms moet je gewoon gaan en denken: dit is het misschien nog niet helemaal, maar ik ga gewoon beginnen en van daaruit ga ik leren.
En het tweede wat ik heel interessant vind is dat je zei de schoorsteen moet ook gewoon roken. Ik denk dat dat iets is waar heel veel ondernemers mee te maken hebben. Tenminste, ik weet dat heel veel ondernemers hiermee te maken hebben.
Hoe maak je nou die stap van: hartstikke leuk, dit is mijn idee. Maar je bent er natuurlijk niet meteen. Hoe maak je nou die stap? En wat ik heel mooi vind is dat dan vaak het idee bestaat, dat je dan een soort van grote sprong moet nemen in het diepe. Dat je alles op moet zeggen. Je moet je baan opzeggen, je mag niks anders meer doen. En vervolgens ga je dan dat grote idee lanceren. Nou, en dan lukt dat niet in een maand. En dan ontstaat er een soort van paniek. Want dan ineens denken ze, shit. Ik ben nog niet ver genoeg en die schoorsteen moet wel roken.
Wat jij eigenlijk hebt gedaan, jouw strategie daarin is geweest: ik ga wel daarnaast ook interimklussen doen, maar ik zorg ervoor dat die zo dicht mogelijk liggen bij wat ik neer wil zetten.
Ik heb heel veel gesprekken gevoerd met mensen die al waren begonnen met ondernemen. Maar wat zij allemaal zeggen is: je moet tempo maken om op te stijgen Dus creëer een bak aan tijd waarin je dit tempo kunt maken. Waarbij je de balans moet gaan vinden tussen aan de ene kant Ja, waar zit geld? Wat heb je te doen? Wat kun je doen? versus je idee kunnen bijstellen.
Je moet tempo maken om op te stijgen. Dus creëer een bak aan tijd waarin je dit tempo kunt maken.
Eigenlijk is het dat spanningsveld opzoeken en daar je toe verhouden. Veel zeggen ook aan het einde van die periode, als eigenlijk een beetje de financiële armslag in het zicht komt. Of eigenlijk dat het einde in zicht komt. Je gaat pas echt ondernemen op het moment dat je moet. Dus, daar zit ook een beetje mijn haat-liefde tussen part-time ondernemen. Ik denk als je part-time onderneemt, dat kan, ik heb het ook geprobeerd. Maar de echte keuzes, het echte intuïtie volgen van waar zit het nou voor mij? Waar zit nou geld? Dat komt pas als je die tijd hebt opgegeten die je jezelf gegeven hebt en er druk begint te komen.
Ja, als die noodzaak er komt. Dan ineens ga je andere keuzes maken want dan denk je: ja, het is wel fantastisch om het linksom te doen, alleen dat gaat het gewoon niet opleveren nu.
Richting, focus. We hebben het net al over de combinatie tussen de verschillende dingen die je doet. Ondertussen ben je aan bouwen aan een onderneming, je bent aan het bouwen aan jouw netwerk, je bent aan het bouwen aan die website en zichtbaarheid. Je doet heel veel. Hoe zorg je er nou voor dat jij focus houdt op de juiste dingen?
Het gaat eigenlijk om de stip op de horizon neerzetten. En je moet die ook echt voelen. En vervolgens beginnen met de eerst mogelijke, allerkleinste stap die je kunt bedenken om daar te komen. Die balans. Het vergezicht versus helemaal terug naar vandaag en wat is nu het allerbelangrijkste. En elke week je prioriteiten stellen. En elke week en die vertalen naar gewoon haalbare doelen in de dag.
Focus gaat om die stip op de horizon neerzetten. En die ook echt voelen.
Wat mij ook helpt is reflecteren. Dus ook gewoon af en toe andere ondernemers opzoeken om het daarover te hebben. Niet doorploeteren als je vast zit. Ik ben echt wel, het zit een beetje in me., ik ben opgevoed en opgegroeid met kop omlaag en doorzetten. Ook in de sport vind ik dat mooi. Maar ik heb wel geleerd dat als ondernemer dit eigenlijk een signaal is wat je moet herkennen. En juist als je aan het ploeteren bent afstand nemen. Ja, zo hou ik focus.
Ik wil even over naar de praktischere en concretere kant. Als je kijkt naar de afgelopen periode, is er iets wat jij minder wil gaan doen op basis van wat jij hebt geleerd?
Je moet je committen aan je doel. En als je prioriteiten maakt voor een jaar, voor een kwartaal, helemaal vertaald naar een dag. Je zult elke keer moeten kijken: draagt deze handeling bij aan waar ik over een jaar wil zijn. Je mag best wel even onderzoeken,
maar je moet de vrijheid altijd houden om nee te zeggen. Ook al is dat nog zo verleidelijk.
Ja, en minder schakelen. COVID maakte dat complex. Wij hebben twee kindjes thuis. Daar wil je bij zijn en dat oplossen. Maar schakelen is echt funest voor je productiviteit.
Is er iets waar je eigenlijk mee bent gestopt?
Ja, ik ben gestopt met mezelf heel erg afvragen of ik het wel kan. Of het goed genoeg is. Dus ik ben wat makkelijker met naar buiten treden en gewoon, ja, intuïtie volgen Ik ben er wat losser in geworden denk ik.
Minder overdenken en meer gewoon gaan eigenlijk.
Ja.
En is er ook iets waarvan je zegt nou, hier ben ik mee gestart en dit zou ik iedereen ook aanraden om te gaan doen?
Wat ik echt iedereen zou aanraden is stoppen met de dingen waar je geen energie van krijgt. Want of het nu gaat om de administratie, of het nu gaat om website bouwen, om SEO, zelfs om online zichtbaarheid. Weet je. Als het niet past bij je om Reels te maken, dan moet je dat gewoon lekker niet doen. Dus doe wat gewoon bij je past. En besteed uit wat anderen veel leuker vinden en veel beter kunnen.
Is dat ook een overweging die jij hebt gehad? Of hoe ben je gekomen tot de zichtbaarheid die je nu in wil gaan zetten?
Ja, dat is wel een overweging die ik heb gehad. Met name die website, Daar hebben wij het ook weleens over gehad, is voor mij wel een struggle geweest omdat: Ik hoor veel in mijn omgeving met mensen die daar veel mee doen. Met WordPress en Divi die het gewoon heel makkelijk in elkaar klikken. Ik niet. Ja, misschien de handeling wel. Maar op het moment dat je ook een hoofd hebt met gedachten en doelstellingen om dingen eenvoudig te maken niet. Die struggle. Een week lang nadenken en vervolgens drie keer wat je hebt gemaakt over boord gooien.
Soms ben je een week lang aan het nadenken. Om vervolgens drie keer wat je hebt gemaakt over boord te gooien.
Want jij zet nu in op de website. Je doet ook heel veel 1-op-1, dus heel veel salesgesprekken. Heb jij nog andere dingen waar je op in wil gaan zetten qua zichtbaarheid?
Ik wil echt wel die stap zetten naar het expertstap in die nieuwe vormen van samenwerkingen. Ik zou daarin heel graag zelf periodiek een seminar organiseren, waarin mensen daar gewoon hele mooie kennis over delen. Maar ik zou daar zelf ook zeker willen gaan staan, ja. Dus zichtbaarheid door te spreken op events.
Klinkt goed. Jij hebt natuurlijk best veel geleerd juist door dingen te gaan doen. Van waaruit heb jij gemerkt dat mensen jou de expertstatus toekennen? Wat heb je gedaan waardoor je dacht,dit heeft me echt geholpen daarin?
Ik denk dat een voorbeeld goed werkt. Ik heb begin van dit jaar, tijdens COVID, een groep internationale studenten begeleidt in het creëren van een concept om vereenzaming te voorkomen tijdens COVID. Er zaten echt heel veel studenten, met name internationale studenten, eigenlijk eenzaam op een studentenkamer Ik merkte dat ik toen ik daar een one size fits all traject opplakte. Maar dat dat eigenlijk helemaal niet goed werkte.
Toen ik de switch maakte naar oke, als wij nu zeggen dat wij een nieuwe vorm van samenwerking zijn. Waarbij de onderwijsinstelling een nieuwe rol pakt, studenten een nieuwe rol pakken en van daaruit gaan creëren. Toen merkte ik dat het echt begon te vloeien. En ik merk dat diezelfde ervaring ook ontstaat nu bij andere opdrachtgevers. En hoe meer ik dat doe, hoe meer ik daar ook in herkend wordt en voor gevraagd wordt.
Ja, mooi is dat ja. Dus enerzijds door het te gaan doen. Anderzijds door op hogescholen echt vanuit een expertrol erin te vliegen. Wat ik ook heel leuk vind is dat jij de term effectief open samenwerken hanteert. Ik merk ook in hoe jij praat dat jij constant alles daaraan af meet. En op het moment dat dat past ga jij ermee door. Op het moment dat dat er niet is ga jij iets verzinnen waardoor dat er komt. En op het moment dat het niet goed genoeg is pas jij aan. Ik denk dat dat een hele sterke basis is van Generatie Bèta.
Wat is jouw grootste faal als ondernemer?
Het afgelopen jaar merkte ik dat ik heel erg graag dingen heel goed wilde voorbereiden. Dus dan zorgde ik dat in plaats van een fysieke workshop een online workshop ging houden. Dat was natuurlijk al best wel even schakelen. In plaats van het Nederlands moest het in het Engels, dat is ook best wel even schakelen. De groep kent elkaar niet, dat is ook best wel even schakelen.
En wat ik toen doen ben gaan doen is het supergoed voorbereiden. Echt supergoed. Dus ik had helemaal mooi een routeboekje gemaakt. En helemaal mooi een presentatie gemaakt. En toen het moment daar was gebeurde er helemaal niks. Ik heb precies mijn voorbereiding afgewerkt zoals ik het wilde, maar het werkte voor geen ene meter. En wat ik daaruit geleerd heb is dit: het werken met wat er gebeurt in zo’n groep kan ik echt best prima, maar je moet jezelf met name niet helemaal vast timmeren.
Wat er vervolgens gebeurde is dat wel, en dat vond ik echt supermooi, Het echte gesprek op gang kwam. Want bij workshop 2 was de vraag: hé, hoe zitten jullie er eigenlijk in? Want ik had eigenlijk best een slecht gevoel over de vorige keer. En toen werd gezegd dat zij dat eigenlijk ook hadden. En omdat iedereen toen echt was en echte verwachtingen uitsprak en zijn struggles en ook zijn frustraties, kwam het vanuit daaruit wel op gang.
Juist als er een klacht ontstaat, ontstaat er juist contact en een kans om het beter te doen.
En de grote les is dan wel, zelfs als het spannend is vertrouw er gewoon op dat je heel veel skills in huis hebt en dat je ook kunt werken met als het anders loopt. En dat juist de grootste kracht wel zit in, als er een klacht ontstaat ontstaat er juist contact en een kans om het beter te doen.
Ja. Anders dan blijft iedereen maar op dat riedeltje doorgaan. En eigenlijk mooi, want je zegt: die eerste workshop die ging gewoon niet zoals je eigenlijk zou willen. Dan kan je twee kanten op gaan en jij hebt gezegd ik ga confronteren en zorgen dat we er beter van worden.
Wat inspireert jou als ondernemer? Heb je een praktische lees-, luister-, kijktip waarvan je zegt nou, dit moet iedereen lezen, luisteren of kijken?
Ik ben echt geraakt door lessen vanuit de antropologie, dus vanuit de bevolkingsleer. Ik zie dat wat 50.000 jaar geleden werkte in stammen, dat dat nog steeds heel erg goed werkt vandaag de dag en dat ook dat gewoon een stuk eenvoud en houvast geeft. Dus als ik denk aan het boek ‘Tribes‘ bijvoorbeeld en aan het werk van Brown.
Even kijken, ik ben eigenlijk bij de laatste vraag aangekomen die ik jou wil stellen Want jij bent een expert als het gaat om samenwerken. Met name als het gaat over samenwerkingen tussen nieuwe partners. Tussen verschillende organisaties. Er is één doel, maar heel veel soorten en typen mensen moeten gaan samenwerken om daar te komen. Wat is nou jouw ultieme tip aan iemand die in die situatie zit om dit zo effectief mogelijk te bewerkstelligen?
Mijn ultieme tip is realiseer je dat als je gaat samenwerken in een nieuwe context, dat dat vele malen complexer is dan in een bekende context. Als je je dat realiseert betekent dat dus ook dat als je tot resultaat wil komen dat je daar echt meer tijd en moeite in moet steken om het voor elkaar te krijgen. En dat je moet afrekenen met een bepaalde mate van ongelijkheid die daarin zit. Als het initiatief wordt gestart vanuit de overheid, dan is het heel fijn als je veel mensen aan tafel hebt. Maar op het moment dat jij het tempo bepaalt en het volgens jouw regels is dan zal er altijd vanuit ongelijkwaardigheid weinig van de grond komen.
Als je niet goed samenwerkt is de eindgebruiker het kind van de rekening. Die burger. Die student. Die klant.
Dat kan ook als je dat vanuit een bedrijf doet of vanuit een andere invalshoek, maar die combinatie: realiseer je dat het complex is en realiseer je dat je daar op een andere manier mee om moet gaan. En dat het echt onwijs zonde is dat daar, als je je dat niet realiseert gewoon heel veel tijd en energie verspild wordt.
Het is qua voorbeeldfunctie niet goed, de thema’s zijn te belangrijk en uiteindelijk gaat die eindgebruiker waar je het voor doet – de burger, de student, je klant – Die is uiteindelijk daarmee het kind van de rekening. En dat zet je op het spel. Ja. Dat zet je op het spel door niet goed samen te werken.
He Bas, waar kunnen mensen meer over jou vinden?
Nou, mensen kunnen meer over mij vinden sowieso op mijn Linkedin. Linken met mijzelf als persoon, maar ook met het bedrijf Generatie Bèta. Daarnaast per 1 oktober, ik heb het gisteren nog gecommuniceerd op de socials, 1 oktober bestaat generatie Bèta 1 jaar en lanceer ik ook mijn website. Dus www.generatiebeta.nl.
